"Walking on Sunshine" ...

Met de koperen ploert aan de hemel Maasgouw - SVO Sporting Peel & Maas.

Beste Lezers, lezerinnen en supporters van de MO19-1.

Daar zijn we weer en weer doet uw verslaggever het verslag vanuit Thorn. De navigatie hoefde niet te worden ingesteld vandaag. De auto reed vanzelf weer naar de plek vanwaar ik ook afgelopen maandag verslag uit bracht van jullie heldinnen.

Toen waren ze aan het ‘dansen in het donker’, vandaag niets van dat alles. Vandaag stond de koperen ploert hoog aan de hemel, geen plekje schaduw te vinden. En er was nog iets anders. Speelden we maandag op een veldje achteraf, stonden de meiden nu op het hoofdveld.

Met de fijne nasmaak van de 3-0 overwinning van afgelopen maandag stonden de 14 meiden weer te trappelen van ongeduld. Vandaag helaas zonder onze Jans, die zich moest melden bij een of andere straat voor een of andere test. Laten we hopen dat het allemaal negatief uitpakt voor haar.

Voorafgaand aan de wedstrijd hoorde ik de coaches de meiden waarschuwen. Dit was meteen de moeilijkste wedstrijd van het seizoen. Als je zo kort na mekaar 2x tegen dezelfde tegenstander moet en de eerste keer wint, dan ligt het onderschattingsspook altijd op de loer. Dus inzet en focus waren de 2 toverwoorden. Het doel was om de meiden van Maasgouw zo snel mogelijk het gevoel te geven dat er niets te verdienen viel vandaag. Het liep toch fffkes anders…

Geen doelpunt in de eerste 10 minuten zoals afgelopen maandag. Wel een hard werkend Peel & Maas. Van onderschatting is geen sprake. Toch gaat de wedstrijd gelijk op, met een licht overwicht voor onze meiden. In minuut 20 is het wel raak voor ons. Met een bekeken schot in de linkerhoek verschalkt Noëlle de keepster van de thuisploeg. We staan weer voor. Het voetbal wordt langzaam beter en wij worden weer sterker. En nu die 2^e erin moet de coach gedacht hebben. Maar dat gebeurde dus weer niet. En de spanning bleef in de wedstrijd. Toch is er eigenlijk geen vuiltje aan de lucht. Imke heeft het eerst half uur toch een rustige middag. En dan gaat het toch mis. Maar bij wie? Bij Imke? Of kneep de scheids een oogje dicht… Wie zal het zeggen. De bal lijkt (in tweede instantie) klemvast in de handen van Imke.  Daar denkt de spits toch ander over en die gaat door. De scheidsrechter kijkt vanuit de middencirkel toe en oordeelt dat de bal niet klemvast was.  Tja, het was misschien dubieus, maar niets aan te doen, het staat 1-1. En dan kan je maar één ding tegen doen moet Kris gedacht hebben.  En binnen de 2 minuten staan we weer op voorsprong. Met een knap schot uit de tweede lijn schiet ze in het dak van de goal. Ik zie de opluchting bij de coach.  Nu doorpakken in de tweede helft.

De 2^e helft wordt zenuwslopend. Het voetbal wordt er niet heel veel beter op, maar de spanning wel. Maasgouw werkt zich een slag in de rondte om het ons zo moeilijk mogelijk te maken, maar ze missen eigenlijk de kwaliteit. Maar toch krijgen ze nog een kans. Je krijgt altijd een kans, maar het is Imke die zich letterlijk voor de bal werpt en daarmee de 2-2 weet te voorkomen. De meiden in het blauw-wit schreeuwen nog om een penalty, maar zo makkelijk wordt het ze niet gemaakt. De corner die ze krijgen levert niets op.

De laatste 5  minuten wordt het eigenlijk niet meer spannend. Onze achterhoede staat als een huis. Voorin zat er nog een 3^e goaltje in, maar de afstandsschoten van Kris, Tess en Rinske missen de kracht. En dan fluit de scheidsrechter voor de laatste keer….  Voor het eind.

Terwijl de koperen ploert nog altijd hoog aan de hemel staat vallen de meiden elkaar heel even in de armen, om elkaar Coronaproof weer snel los te laten. 

Dames: De eerste klap is een daalder waard. Dit waren 3 hele belangrijke punten die we mee naar Peel & Maas nemen.

Volgende week staat Budel MO19-2 op het program. We spelen nog een keer in Helden-Dörp op sportpark Kerkeböske, omdat de accomodatie in Beringe nog niet helemaal klaar is. De wedstrijd begint om 13:00 uur.

Tot Dan !!

De Razende Reporter.