FCV GENIET VAN DAGJE PRETPARK.

Geachte fans, lezers, achterban en ander raar volk. Zoals elke andere week mocht ons zeer gerespecteerde H8 weer aantreden. Ook zoals elke week begon het voetbalweekend op het moment dat Peter Sjers appjes begon te sturen wie er mee kon doen met een wederom gehavend H5. Tot grote verbazing was Gilla weer eens beschikbaar, waarvoor hij snel bedankt werd. Tot zijn grote spijt moest hij om 9:15 aanwezig zijn. Zo rond de klok van 13 over 10 klonken echter de alarmsignalen, voor Gilla uiteraard in de vorm van een ambulance. Eindstand: schouder (alweer) uit de kom, dus de Gilla-is-altijd-geblesseerd meme is weer aardig sterk. De arme kloot! Volgend seizoen beter. 

Enfin. H8 moest toch spelen, ondanks blessures en onmenselijke weersomstandigheden. Maxie (H6) en Edje (H5), bedankt voor jullie offer deze 90 minuten! Jim (JO19-3), leuk geprobeerd... Maar toch bedankt. Half 1 dan toch de aftrap. Beide ploegen waren al bekaf en natbezweet van de uiterst intense warming up, dus het hoge tempo dat geleverd werd door de groen-witten uit 't Ven verraste onze helden. Gelukkig kon Helden deze niet-geen-venlonaren terug verrassen met 2 enorme counters in de eerste 5 minuten. Dami schiet bij zijn eerste balcontact de bal perfect linksonder in het hoekje, keeper reageert echter razendsnel. Vervolgens, bijna direct, is het weer Dami Koledoye die aast op het net, tevergeefs. Zelfs de derde kans onstaat vanuit deze geweldige gelegenheidsspits. Voorzet op Jim, die verrast wordt door dit balletje en compleet mist. Zo klinkt het als een interressante pot, maar met ingang van de eerste drinkpauze blijkt ons Helden meer het gevoel te hebben dat ze de kist ingaan dan de boot. Na wat geklungel en besluiteloosheid achterin staat H8 ineens 0-2 achter op 5 minuten tijd. Wake-up call is een understatement. Om terug te komen denkt Holly een prachtige voorzet te geven, helaas bleek de lat niet in staat om het werk af te maken. We blamen dit dan ook volledig op een waardeloos stuk aluminium, maar dan dat in Hollies been. Er werd verder nog veel gerend, weinig slim gespeeld en vooral veel gezweet. Dit alles resulteerde in een ruststand van 0-2 in het Blauw-witte nadeel. 

 

In de rust constateerde deze razende reporter dat FCV waarschijnlijk meer druk zou ervaren tijdens een dagje Ponypark Slagharen. Wat een ellende. Het moest dus anders. MaxvanLiervanHelden6 en Sjoere pleitten voor een wat passievere aanpak. Zo ging H8 de tweede helft elke aanval afwachten en pas druk zetten als de bal op onze helft kwam. 

 

Wat een idee bleek dit. De vijandige achterhoede bleef tevergeefs zoeken naar een opening, zo kon de laatste man op een gegeven moment 3 minuten de bal aan de voet houden zonder een actie te maken. Deze helft was er wel een van 100% lange ballen, weinig spektakel dus. Uitzondering: de doelpuntenregen. FCV kreeg 5 kansen, omdat de 1-op-1-spelende Heldense achterhoede stond te slapen. Hiervan vlogen er 4 (per ongeluk) in (niks aan te doen Keeperke, kan gebeuren). Dusja, schouders eronder en door. Hoe ga je dan door? Door zelf te scoren natuurlijk. Bob werd uitgelachen door 1000 keer te roepen dat het het net aan de andere kant nog opgerekt zou worden. MAAR! Net zoals tegen Kepèl (hahah kutkepèl) kreeg hij hier gelijk in. Boks krijgt linksbuiten(-adem) de bal in de voetjes. Hij opent de trukendoos en loopt 4 man voorbij met de souplesse van de Parel van Zuid-Sudan in topvorm. Zelfs legendes als Niels Fleuren waren kansloos geweest. Hij schiet!! Recht op de keeper. Dan is het MaxvanLiervanHelden6 die de rebound er van een metertje of 0.5 in loopt. Helden scoort en lijkt dus wederom de morele winnaar te worden. In een last ditch effort probeert de rechtsback van FCV nog een horrortackle in te zetten op Wiel, om vervolgens woorden los te laten richting Wiel die het daglicht niet verdragen. Slaat weer nergens op, maarja wie ben ik?

 

Dus: 6-1 verloren. Helemaal matig. Volgende week beter? Vast wel! Baarlo kan zijn borst nat maken! Tot dan!