1 Mars maakt het verschil ....

Beste Lezers, Lezerinnen, Supporters van de MO19-1, 

Hoe lang was het ook weer geleden?  Die laatste wedstrijd.... even graven. Dat was de maand oktober, de 30e om precies te zijn. We zijn nu 3 weken verder, als de meiden eindelijk weer de wei in mogen.  Het blijft toch puzzelen met die meidencompetitie. Vandaag staan er zowaar 4 (!) wedstrijden op het programma in de poule van de meiden. Alle teams zouden vandaag dus in actie komen....  later hierover meer... 

Vandaag de wedstrijd tegen DFO '20.... een afkorting van: Door Fusie Ontstaan (ik denk in 2020... of zou het 1920 zijn?)  Gezien het spiksplinter nieuwe complex (werkelijk prachtig) denk ik het eerste. 

       
het prachtige nieuwe complex van fusie club DFO'20 van zij- en voorkant. 

Nadat alle meide netjes hun QR code hebben laten zien en ook de leiders gecontroleerd zijn, treden we naar binnen en kijken onze ogen uit. Maar goed er moet gevoetbald worden dus, klap klap .... het blauw aan en het veld op. 

Maandag tijdens de training was het nog wel spannend of we met voldoende meiden konden afreizen naar Kelper Oler. En zelfs donderdag was het nog niet helemaal zeker. Maar op de vrijdag kwamen toch de verlossende appjes binnen bij de trainer:  'ik ben negatief, mijn griep is over etc. Voor Lisa een kleine telleurstelling; haar uitslag was nog niet binnen en dus het zekere voor het onzekere; zij moest thuis blijven. Maar we hadden een dijk van een invaller vandaag: Lot Arts (2007) was al ingeschakeld om mee te doen. En toen haar eigen wedstrijd niet door ging, kon ze meteen met ons mee. 

De wedstrijd was nog maar nauwelijks een minuut oud toen er al gejuicht kon worden door de blauwen. Na een aanval over rechts is het Rinske (weer terug van de knieblessure) die de bal voorgeeft, die onberispelijk binnen getikt wordt door Suus. Wordt het dan zo'n wedstrijd....  Nee dus, want in de hele eerste helft weten we het net niet meer te vinden, ondanks open kansen voor enkelen van ons (Ik zal de namen maar niet noemen). En omdat wij het net niet weten te vinden, worden de meiden in het zwart sterker en sterker. Ze winnen duels en voetballen onder aanvoering van enkele sterspelers beter en beter. Wij daarentegen lijken steeds meer tegen ons zelf te voetballen. Anne moet het veld al binnen 10 minuten verlaten, helemaal dol en misselijk. Suus, die net nog scoorde wordt dol gespeeld en op het spekgladde veld besluit ze maar een stukje te gaan glijden.... pats op de billen. Gelukkig geen pijn en snel staat ze weer op. Maar gerust is het duo Tieme en Roy niet . Ook Sam (Beckers), onze vlagger vandaag (waarvoor dank) oogt wat zenuwachtig en begint de meiden ook te coachen. Maar we kunnen het tij niet keren in de eerste helft en de thuisploeg maakt verdiend de gelijkmaker een paar minuten voor het rustsignaal. 

In de rust worden de meiden toegesproken door het trainersduo. Er zal gewerkt moeten worden, we zijn beter, maar de overwinning komt vandaag niet aanwaaien zoals 3 weken terug in Landgraaf. Ondertussen zit Anne te kauwen en te kauwen op een dikke mars. Ze had nog niets gegegeven die dag en vandaar dat ze na 10 minuten al helemaal dol was. De suikers doen haar zichtbaar goed en een blos verschijnt weer op haar wangen. Op de vraag of ze weer kan spelen, knikt ze met haar hoofd: 'het gaat wel weer'..   Gelukkig maar, want Ivy heeft dan aangegeven dat voor haar de wedstrijd klaar is. Ze heeft toch mooi weer 25 miuten mee kunnen doen. Op zichzelf een mini overwinning voor haar. Hopelijk iedere wedstrijd weer een beetje meer. 

De tweede helft starten we weer met Rinske, Vera en Tess in de aanval. Lot begint op het middenveld, nu Kris even rust krijgt. Mila van Breukelen kan werkelijk overal spelen en start na de rust op de rechtsback midden positie, om even later na de wissel van Jans weer op links achter te gaan spelen. Anne komt terug op haar vertrouwde voorstopper plek. Door de mars voetbalt ze als herboren. Alle ballen zijn voor haar en dat komt het spel van Noelle ook weer ten goede. Er wordt heel hard gewerkt, het voetbal is nog niet altijd goed, maar het werken wordt wel beloond. Achtereenvolgens scoren Tess, Rinske, Rinske nogmaals en Lot (met schitterend afstandschot) en dus staan we na een minuut of 80 spelen met maarliefst 1-5 voor. Wat een luxe, zo'n meideteam. Kregen die anderen dan geen kansen meer?  Jawel , maar wij hebben een keeper in de goal, die vandaag op de juiste momenten toch weer het verschil wist te maken. Imke Bos is haar naam. Geweldig wat een belangrijke reddingen die meid weer maakte vandaag. Ze liet er op het einde nog eentje door, maar het verschil was toen dus al lang gemaakt. Kortom: iedereen op elke plek was weer belangrijk vandaag en samen vochten we ons naar de overwinning. Ook de meiden die thuis bleven vandaag leefden mee op hun manier zo mooi om te zien. 


Een aantal van de meiden die vandaag een belangrijk aandeel hadden in de overwinning. 

Terug in Dörp komen we weer aan op ons gezellig sportpark Kerkeböske. De muziek uit de kantine komt ons op de parkeerplaats al tegemoet. De derde helft (met QR code) kan weer beginnen. En tot 20:00 uur is het nog erg gezellig in onze eigen kantine. Misschien niet zo fancy als wat we vandaag hebben gezien, maar tegen deze sfeer....  kan geen fancy gebouw tegenop. 

En hoe zat het nu met die andere wedstijden?  Helaas, helaas,  Er werd zeggen en schrijven nog één andere wedstrijd gespeeld. De andere 2 werden weer afgelast. Het wil maar niet vlotten met de meiden competitie. En dat betekent dat ook de MO19 van Helden weer 2 weken stil ligt. Op 11 december gaan we pas weer verder met de kraker tegen Sparta. 
We proberen in de tussentijd nog wat oefenpotjes te spelen, dus blijf ons volgen !! 


Uw Razende...