Lelijk winnen is ook winnen

Het volgende verslag is gebaseerd op de waarnemingen en interpretaties van de schrijver, sommige passages kunnen afwijken van de werkelijkheid.

Op de eerste dag van mei stond voor de mannen van Helden 6 de derby tegen Egchel 4 op het programma. De eerste ontmoeting aan het begin van het seizoen werd overtuigend met 5-1 gewonnen door de blauw-witten. Van het oorspronkelijk team dat destijds aantrad tegen Egchel is helaas niet veel overgebleven, slechts 10 originele Helden 6 spelers waren fit genoeg om aan te treden. Hierbij kwam ook nog de afmelding van de Potato Brothers die liever hun zondag op een ander veld doorbrachten. Het was voor trainers Tinus en Robbie dan ook een hels karwei om een representatief elftal op de been te krijgen. Dat Robbie nachten wakker heeft gelegen en hierbij volledig de kluts kwijt raakte bleek wel uit het feit dat hij uit eigen beweging Dave appte of hij zijn tas kon meenemen. Verder werden Jelle Smeets van Helden 7, Len van Helden 8 en Loek, Luuk en Jim van de A3 aan de selectie toegevoegd.

In Egchel aangekomen stond ons een aangename verrassing te wachten, we werden getrakteerd op een knus lokaal van 5m2 waar de schimmel zich al lekker begon te nestelen tussen de voegen. Over schimmels gesproken, hierbij een ieder week terugkerend verhaal over Loek zijn tenen. Loek had vanwege een pijnlijke enkel vandaag de hulp in geschakeld van fysio Sunt (de enige man die 2 weken vakantie neemt voor hij daadwerkelijk op vakantie gaat). Sunt trakteerde ons op een masterclass enkels tapen en gaf hierbij handige tips om zelf thuis lekker met de tape aan de slag te gaan, bedankt! Helaas voor Loek is deze enkel vandaag alleen maar gebruikt voor te vlaggen, geheel zonder blessures.

Egchel moet van te voren zijn ingelicht over de voorliefde van de Potato Brothers voor weilanden, er waren namelijk speciaal voor Helden 6 vandaag kalklijnen getrokken op een weiland waardoor we eigenlijk een soort thuiswedstrijd speelden. Vanaf de eerste minuut deden beide partijen uitstekend hun best om de droevige toestand van het veld te doen vergeten met nog droeviger voetbal. Al vrij snel werd duidelijk dat er voor de neutrale toeschouwer vandaag niks te zoeken was op Sportpark de Wietel. Helden kon via de rechterkant een aantal keer gevaarlijk worden waar Jim de bal voor kon geven. Het was dan ook Jim die via een voorzet vanaf de rechterkant Bony wist te vinden die met een kopbal voor de 0-1 tekende. Daarna gingen we gewoon weer verder waar we mee bezig waren, dramatisch voetbal. Wat er precies allemaal is gebeurd durf ik ook niet te zeggen omdat ik net als iedereen langs de lijn bezig was met 10000 andere dingen. Op een bepaald moment kreeg Helden een vrije trap van een meter of 25, Jilles ging achter de bal staan en haalde verwoestend uit. Zo verwoestend dat de keeper er geen raad mee wist en op de een of andere manier zo de bal tegen Frenske z’n neus aansloeg, 0-2. Met deze stand werd na 45 minuten ploeteren onze prachtige kleedkamer weer opgezocht.

In de tweede helft was het niveau niet veel beter, sterker nog het werd alleen maar erger, maar hierover later meer. Gelukkig wist Helden wel vrij snel na rust de 0-3 te maken via Max (rood) die in zijn eentje 4 kleurgenoten voorbij ging en de bal eenvoudig langs de keeper wist te schuiven. Er leek dan ook geen vuiltje aan de lucht totdat Egchel via de rechterkant de aanval zocht. Door een sublieme schijnbeweging begon Frenske te wankelen alsof hij weer van een speciaalbier festival kwam waarna de speler van Egchel van een vrij kansloze positie besloot te schieten, omdat Jelle ergens langs het doel was gaan staan kon hij er niet meer aan en verdween de bal zo in de onderhoek, 1-3. Blijkbaar maakte dit Max (weer de rode) zo kwaad dat hij besloot nog maar eens te scoren om het verschil weer 3 te maken.

Egchel bleef de aanval zoeken in de hoop op een resultaat. Na een steekbal leek de spits dan ook op de 2-4 af te gaan tot dat Jelle besloot als een soort gele torpedo de spits neer te halen. De scheids stuurde hem dan ook voor 10 minuten naar de zijkant. Op de bank werd naar elkaar gekeken en Dave naar voren geschoven als gelegenheids keeper, een moment waar hij al jaren van droomde. Onder luid gejuich van de vrouwelijke toeschouwers (vooral Puk) wisselde Jelle en Dave van shirt. Mijn oprechte excuses aan alle aanwezige moeders en kinderen vandaag, maar geloof me ze komen er wel over heen. De vrije trap die volgde uit de overtreding van Jelle werd op miraculeuze wijze door Dave uit het doel gekeken. Een aantal minuten later moest de gelegenheids keeper helaas toch zijn meerdere erkennen in een verwoestende uithaal van Egchel zijde. Een vlammend schot uit de draai was Dave te machtig waardoor Egchel terug kon komen tot 2-4. Na 10 minuten werd Dave dan gelukkig ook uit zijn lijden verlost en kwam Jelle na een afkoelperiode terug in het doel.

Blijkbaar had Robbie hierna nog niet genoeg van Dave’s voetbalkwaliteiten gezien en gaf hij hem nog een kans in de spits langs Bony. In de laatste minuten van de wedstrijd waren er voor Helden nog genoeg kansen om verder uit te lopen alleen werden deze telkens door een niet nader te noemen persoon om zeep geholpen. Graag zien we Dave volgende keer liever terug in een Zoeffie pak dan op voetbalschoenen.
Al met al 90 waardeloze minuten maar ergens toch een verdiende overwinning waarmee Helden nog volop in de race blijft voor de 3^e plek. Komende zondag spelen de mannen van het 6^e tegen Sparta, een directe concurrent voor deze plek. Hopelijk dan met beter voetbal en met een betere opkomst voor de derde helft.