Witte leeuwinnen gaan strijdend ten onder....

Beste Lezers, lezerinnen, supporters van de MO19-1, 

Afgelopen zaterdag wedstrijd nummer 2 van het nieuwe seizoen. Wederom tegen een oude bekende (dat zijn het allemaal, want er zijn helaas geen andere teams in de nabijheid).  De meiden uit Maastricht van RKHSV kwamen weer op bezoek. De meiden waar we eind vorig jaar door een 3-2 overwinning het kampioenschap behaalde. 

Maar inmiddels weten de meiden ook dat alle tegenstanders zich optimaal wapenen tegen de oud-kampioenen. Vorige week was dat al het geval waarbij Voerendaal met een nieuwe keeper aantrad (waarschijnlijk eenmalig, de uitslag van deze week bekijkende) en ook de tegenstander van vandaag stapte het veld in met zeker één nieuw gezicht. En niet de minste, bleek na 90 minuten spelen. 

Maar dat maakt het juis ook een uitdaging voor de meiden om de strijd iedere keer weer aan te gaan en zo word je zelf ook sterker, daarvan ben ik overtuigd. 

De wedstrijd van zaterdag was weer zeker zo spannend als de eerdere pot. Ook nu was het vanaf minuut 1 spektakel. Want de bal rolde nog geen minuut of het was Rinske die oog in oog met de keeper had moeten scoren.....  maar dat niet deed. Nog geen minuut later schoot RKHSV de bal op de lat en had het dus 1-1 moeten staan, maar het stond dus nog gewoon 0-0.  De wedstrijd ging weer gelijk op met kansjes over en weer. Toch is het Tess die de kans wel verzilvert, en de 1-0 binnen schiet. De wedstrijd blijft op en neer golven, maar wat het is weet ik niet, maar aan Heldense kant vallen ze een voor een om... het verhaal van de10 kleine ..... zoiets... De eerste is Meike die met een pijnlijke lies niet verder kan. Ze probeert het nog even, maar dan valt ze letterlijk om. Ook Mila Stammen kampt met een hamstring blessure en valt uit om niet meer terug te kerne. Omdat we Anne sowie als missen betekende dit dat we moesten improviseren. En dan komt de kracht van dit team naar voren. De meiden zijn bereid om voor elkaar te strijden en als het moet op plaatsen te spelen die ze niet gewend zijn. Dit keer was het de beurt aan Janne om de plek van Meike in te nemen en ook Mila van Breukelen moest een linie naar achter spelen. Fantastisch hoe ze dit samen oploste. Maar de bank zat nog niet vol. Na Mila Stammen, wilde de kuit van Ivy toch weer niet meedoen en met Jennate die uitviel vanuit de spit waren dat er 4. Gelukkig waren we met 16 gestart en dat was maar goed ook. 

Even wilde er nog een extra 'speler' meedoen die plots het veld op kwam rennen. Gelukkig was er snel iemand ter plaatse om hem (of haar) weer mee te nemen. 


afleiding tijdens de eerste helft.

Net toen we dachten dat we de eerste helft met een 1-0 voorsprong konden afronden was het 4 minuten voor de rust toch plotseling 1-1. De nieuwe dreiging van RKHSV was de nummer 8. Zij soleerde door de verdediging heen en rondde koelbloedig af. Imke kansloos achterlatend. 
En zo gingen we toch gelijk de rust in. 

De tweede helft was minstens zo enerverend als de eerste helft met voldoende kansen over en weer. Doelpunten konden niet uitblijven. Maar nu zijn het de gasten die op voorsprong komen, weer via een goede combinatie met de nr. 8. Het blijft lang 1-2. Heel lang 1-2. Maar de Witte Leeuwinnen blijven vechten en strijden om dat punt, net als vorige week. En het zit er ook echt in.


Helden speelde weer in het wit vandaag. 

En in de 89e minuut wordt het strijden beloond met een doelpunt van Rinske. Het staat weer gelijk. En met een minuut op de klok zal het dat ook wel zijn. Maar daar dachten onze gasten toch anders over. Even zijn we niet thuis en daar gaat (weer) de nummer 8 er met de bal vandoor. Zo makkelijk als ze door de defensie heen dribbelt. Mooi om te zien, maar jammer voor ons.. Het is niet meteen een goal, daarvoor helpt de binnenkant van de paal mee, maar het staat wel 2-3. En zo slaat de euforie al snel om in treurnis...  In onze ijver om weer gelijk te maken (en Rinske krijgt zowaar nog een heel klein kansje, maar de bal valt niet goed) vergeten we even te verdedigen en Imke ook. Zo rolt de bal er nog een keer in en is het echt gedaan. De eindstand is daarme op 2-4.  

Jammer van de uitslag, maar spannend was het zeker. Meiden jullie valt niets te verwijten, jullie hebben gestreden en met een helaas iets te volle bank met geblesseerden en een hele goede nummer 8 bij de tegenstander (maar daarmee doe ik de rest tekort, die voetbalden zeker ook niet verkeerd), viel het kwartje dit keer de andere kant op... 

Dat gezegd hebbende was het in de derde helft niet minder gezellig, maar die foto's publiceren nog wel een andere keer..... 

Volgende week is het Vastelaovend Zaaterdaag,  5 maart op naar Kelper Oler, hopelijk weer met een iets meer fitte selectie.
Veel plezier volgende week voor alle Vastelaovend vierders. 


De Razende