Dubbel verlies voor de meiden

Beste Lezers, Lezerinnen, Supporters van de MO19-1,

Weer een latertje, de Razende heeft het nog altijd erg druk. Maar het spreekwoord zegt: 'beter laat dan nooit', en daar houden we ons ook aan vast. 

Afgelopen zaterdag stond de eerste van 2 wedstrijden tegen DVC'16 uit Eijsden op het program. 2 April thuis in Helden, 9 april daar in het zuuje. Omdat dit het enige team was waarvan we nog niet hadden kunnen winnen dit jaar waren de meiden natuurlijk extra gemotiveerd vandaag. En vanaf het fluitsignaal gingen ze er dan ook weer vol op. Ditmaal zonder Meike en Anouk die beiden aan het werk waren. Vooral die eerste leefde erg mee en wilde alles weten. Ze meende zelfs even dat we live op TV 2 kwamen, toen trainer Roy in de groepsapp meldde dat hier ingespeeld werd.  Natuurlijk bedoelde hij TrainingsVeld 2.......  duhhh ..  De tijd dat wij live op televisie komen, laat nog 'even ' op zich wachten vrees ik... 

Ook moesten we het nog stellen zonder geblesseerden Anne en Ivy (sterkte meiden) die er uiteraard wel bij waren om te supporteren. Verder waren alle spelers daar en natuurlijk nog één ideale ingrediënt: de zon !  Maar echt tijd om te zonnen hadden de meiden vandaag niet tussen 13:30 -15:30 uur. Het werd een mooie en spannende pot voetbal zoals vooraf ook wel werd verwacht. De ploegen deden niet vele voor elkaar onder. Het is Helden dat in de eerste 45 minuten echt sterker is, mooie combinaties heeft en het de keeper soms knap lastig maakt. Maar de keeper.... dat woord zal nog wel vaker vallen dit verslag. De keepers waren een ware lastpost vandaag voor de tegenstanders. Zij waren namelijk beiden goed in vorm. Dat betekent dus weinig doelpunten vandaag, maar daardoor niet minder spannend. 

Na ongeveer een half uur spelen gebeurt datgene wat niemand wil dat er gebeurt. Noëlle maakt een draai, maar het been blijft staan. Een knak, een schreeuw, een val..... stilte .................  bij het publiek. Maar Noëlle die was niet stil. Dit kennen we wel van haar, normaal kletst ze je ook de oren van het hoofd, maar dit was andere koek. Mede dankzij de sportieve coach van de tegenstander (waarvoor nogmaals dank) wordt Noëlle voorzichtig geholpen om op te gaan staan. Minuten gaan hier overheen. Uiteindelijk zit ze daar in de dug-out.... ze blijft de hele wedstrijd kijken. That's the spirit.  

De meiden zijn natuurlijk allemaal geschrokken, maar ze pakken zich bijeen en blijven goed voetballen, maar steeds weer was er een keeper die in de weg stond, of een eindpass die niet niet lekker aan kwam (soms net te hard, soms net te zacht). Maar het spel gaf vertrouwen voor het 2e deel. Net voor het eindsignaal is daar het ene kleine foutje achterin. Imke redt schitterend, maar moet de bal wel loslaten. .. .de rebound is voor DVC . Staat het toch nog 0-1 en moeten we een inhaalstrijd aangaan in de tweede helft. 


een van de vele corners die we kregen, maar niet wisten te verzilveren. 

Ook in de tweede helft gaat de strijd gelijk op. Natuurlijk is het Helden dat meer risico's moet gaan nemen naarmate de wedstrijd vordert. Lot Arts (2007) komt het team nog versterken nadat ze zelf klaar is met de JO15-1. Dank daarvoor Lot. De meiden in het blauw werken zich het snot voor de ogen en verdienen eigenlijk de gelijkmaker. Steeds is de verwachting ook wel dat het goed gaat komen. Een ongelukkige hands bal leidt nog tot een penalty voor de gasten uit Eijsden. Maar ik zei het al eerder: het was de dag van de keepers. Ook deze bal is voor Imke en dus blijft het razend spannend. Een uitbraak over rechts, Rinske geeft de bal perfect voor, Jennate schiet.... maar net niet met scherp... weer de keeper. En zo gaan we richting het einde van de wedstrijd. De krachten vloeien weg, de krampen slaan bij sommigen weer toe. Tot huilens toe worden meiden gewisseld. Zo hard hebben ze er voor gevochten. Het mag niet baten. De 0-2 uit een vrijetrap die van richting wordt veranderd doet er eigenlijk niet meer toe. Het verlies is daar... Volgende week een nieuwe kans, maar dan in het Zuuje... waar het een paar graden (zeg maar 15) kouder zal zijn. 

Het sportieve verlies deed eventjes pijn, maar het grootste verlies is natuurlijk de blessure van Noëlle die ons allen tot de dag van vandaag bezig houdt. Nog altijd is niet duidelijk wat er aan de hand is. Hopelijk weten we binnenkort meer. Maar dat het niet goed zit en lang zal duren is een ding wat zeker is. Noëlle, meid, wat een pech. We hopen op dat je uitslag van je onderzoeken 'mee' zullen vallen. We zullen het moeten afwachten. 

Meiden, heel veel succes zaterdag in Eijsden, wat zou het mooi zijn als jullie ze op een sportieve revanche kunnen trakteren. 

De Razende.