Kledingstress

Waterloat

'Vur de zon is der eigenlijk bist handig, mer die sjiiet eigenlijk neet'

Gekozen outfit

Tricots van Hans

Crisis

Trainer teleurgesteld in zichzelf en offerzijn regenjas op als keeperstenue

Welkom dames en heren,

Leuk dat u allen weer de digitale weg naar dit wedstrijdverslag heeft weten te vinden. Een wedstrijd waar de rustieke reporter wel drie kantjes over kan vullen. Ofja wedstrijd, vooral de voorbereiding op de wedstrijd kan alinea’s lang worden.

Deze begon op vrijdagavond toen de trainer een appje kreeg van Imke dat ze niet fit was en zaterdagochtend zou kijken of ze fit zou zijn. Op zaterdagochtend bleek dat Imke niet fit genoeg was, hierdoor moest een nieuwe keeper worden gezocht. Isa R was vergeten teamy (aanwezigheidsapp) in te vullen waardoor er stress ontstond bij trainer Glenn. Deze kwam toevallig bij de Plus aan waar trainer Tieme nietsvermoedend zijn broodnodige knaken stond binnen te harken. Zo slim als Glenn was kwam hij mededelen dat hij Isa vd B uit voorzorg had opgetrommeld. Dankjewel Isa voor het snelle reageren en 30 minuten voor vertrek alsnog alle kleren bij elkaar te rapen. Kleren bij elkaar rapen is Isa schijnbaar heel goed in zoals u in het verslag van de eerste helft kunt lezen (cliffhanger).

Eenmaal aangekomen op het voetbalveld begin ik mijn frikandelbroodjes naar binnen te werken aangezien er tot een uur gewerkt moest worden en om half twee moest worden vertrokken. Eerst een discussie over de opstelling en even vragen wie er wil keepen. Wanneer er dan twee speelsters de spullen gaan halen kunnen we vervolgens vertrekken. Eenmaal aangekomen in Valkenswaard schiet de stress erin. “Zoei dr eigenlijk emus de shirts hebben gepakt?” gooi ik het kleedlokaal in. De dames beginnen te lachen, trainers niet. Die druipen af met het schaamrood op de kaken richting de Hans Keiren van Valkenswaard. Deze man verdiend een nobelprijs want hij zorgde ervoor dat shirts kregen. Tess had zich opgeofferd om te keepen in de eerste helft (hulde), maar ook de keepershandschoenen zaten in de shirtjestas. Nog maar eens naar de lokale Keiren. Ook deze kregen we netjes aangeleverd waarna we aan de warming-up willen beginnen.

Warming-up konden we het eigenlijk niet noemen. Heb nog nooit zoveel water op een veld zien staan waar vervolgens ook nog op gesport moet worden, op de Waterloat na dan. Maar hier wordt in gezwommen. Zwemmen was wat Tess ook deed toen ze verplicht een keer moest duiken van de trainer.

Laten we het dan maar eens over de wedstrijd gaan hebben. We mochten aantreden op een spekglad kunstgrasveld, dus echt voetballen was er niet bij. Wat er op de bank gebeurde was veel belangrijker. Isa vd B vertelde dat ze 9!?! outfits klaar had liggen om uit te kiezen voor de zaterdagavond. En zoals een echte trainer betaamd werd hier ook een keuze uitgemaakt. En zoals een speelster dan hoort te doen werd deze ook keurig uitgevoerd. Ik wil u voor het resultaat verwijzen naar het fotoverslag. Het voetballen was verder niet om aan te zien. Vera scoorde in de eerste helft en nam vervolgens de handschoenen over van Tess (hulde). In de tweede helft scoorde Tess dan ook de 0-2 aangezien zij in de eerste helft de handschoenen aan had. Na deze 0-2 werd het nog slechter, maar we trokken hem over de streep. 1-2 winst.

Nog een leuk puntje om te vermelden was dat onze grensrechter ook een tegenstander was. Eefke van Irene MO20, ja die ploeg die ons heeft afgedroogd, kwam met de vlag zwaaien. Hartelijk bedankt hiervoor. Ook willen we de Hans Keiren van Valkenswaard nogmaals bedanken, want zo blijkt maar weer: Zonder een Hans wordt er niet gevoetbald. Zo is dat in Valkenswaard en al zeker in Helden!

Gegroet,

Uw Rustieke Reporter