Via een ellenboogje, roze tape en een wespensteek naar een klinkende overwinning

Beste Lezers, lezerinnen en supporters van de MO19-1.

Eindelijk, eindelijk moet iedereen gedacht hebben. Eindelijk mogen we weer. De meiden in ieder geval wel. Die hadden er zin in voor 10! Kosten nog moeite werd bespaard om maar mee te kunnen doen aan de wedstrijd. Werk werd afgezegd, of ingekort en om vervangers te regelen werden zelfs etentjes beloofd. En zo lukt het dus om met 14 dames aan de start te staan van de heuse eerste wedstrijd van de nieuwe MO19-1 van de SVO Sporting Peel en Maas.

Is er veel veranderd zult u zich afvragen.  Nou niet eens zo heel veel hoor. Helaas hebben we afscheid genomen van Renske Ebisch, die zich op het allerlaatste moment toch bedacht heeft en gestopt is met dit leuke spelletje. Daarnaast zijn er 4 meiden vanuit de zo succesvolle MO19 van de afgelopen jaren nog altijd junior en mogen zij nog één seizoen aantreden in dit team wat verder dus bestaat uit de meiden van de MO17-1 van het vorig seizoen.

Verder toch ook nog één grote verandering. Aan het roer geen Roger Vestjens meer, tot groot verdriet van die ander, Roy van Breukelen, die er even alleen voor leek te staan. Gelukkig zal hij hulp krijgen uit de hoek van Dames 1 – en bestuurslid van de SVO, Lieke Maessen. En ook vanuit de ouders/supporters is de hulp al toegezegd om daar waar nodig te komen vlaggen. Zo was het de eerste wedstrijd al meteen raak voor Patrick Verheijen, die deze rol op zich nam, waarvoor dank.

De wedstrijd dan maar. Mila S. en Bosje hadden helaas nog werk verplichtingen. En dus zouden we starten met 13 dames. Een appje naar Renske was toch nog voldoende om die over te halen om nog één keer mee te doen. En dus waren met 14 nauwelijks te temmen meiden. De coach had nog zo gezegd om rustig met de energie om te gaan. De wedstrijd duurt immers weer 5 minuten per helft langer. In plaats van handjes te geven gaven de meiden elkaar een ‘ellenboogje’.

In plaats van Beringe was Helden ‘the place to be’ omdat de verbouwing bij BEVO toch langer tijd nodig had en dus nog niet alle voorzieningen op tijd klaar waren. De oproep van de trainer om in grote getale te komen kijken had haar doel bereikt. Langs de lijn stonden velen onze meiden en die uit Maasbree aan te moedigen. Super om te zien.

De wedstrijd dan, die viel al meteen in de richting van onze meiden. Met Kris de Bruijn, de kleinste van het stel, maar die dacht 43,9 seconden na het beginsignaal niet na, schoot en ….. schoot raak. 1-0 binnen 50 sec.  Een beter begin konden we ons niet wensen. Maar dat doelpunt smaakte naar meer en onze meiden gingen op jacht naar een verdubbeling van de score. Die liet niet heel lang op zich wachten. Amper 3 minuten later is het weer raak. Dit keer is het Tess, die na een mooie aanval afrond. MVC is nog maar net bekomen van de schrik als het alweer raak is, en weer die kleine duvel uit de doos: Kris met een mooi schot na een individuele actie. De 3-0 is daar.  Niet veel later een afvallende bal na een corner. De mee opgekomen Meike denkt, laat ik die bal maar eens volleren. Over alle meiden in het 16 meter gebied, die de bal met een prachtige boog in de goal zagen verdwijnen. 4-0, wat een luxe.

Het zonnetje brandde goed en de kopjes werden roder en roder. Veel wissels waren nodig en het was maar goed ook dat we die hadden.

De tweede helft kon beginnen. Helaas zonder de tot dan toe uitstekende keeper Jennate. Zij bleek te zijn gestoken door een wesp en kon helaas niet verder. Super Noëlle was niet te beroerd om ‘de gele trui’ van haar over te nemen. Dat is teamwork!! Noëlle die toch al voorzichtig moest lopen met haar bij elkaar getapete voetbalschoen.. Tijd voor nieuwe Noëlle!!

Iedereen kon tevreden terugkijken op de eerste helft…. Toch niet helemaal:

Er was er eentje bij die het net in de eerste helft nog niet gevonden had. En dat was ze toch niet helemaal gewend. Maar ze had nog 45 minuten de tijd om hier verandering in aan te brengen. En dat heeft MVC geweten.  De 5, 6, 7, 8 én 9-0 kwamen allemaal van haar voet. Rinske was goed in vorm die tweede helft. Toch kon ze de doelpunten niet gemaakt hebben zonder onder andere Suus, Janne die haar soms de perfecte voorzet gaven.  De 90 minuten zaten er op.  Een wervelwind leek over veld 3 in Helden te hebben gewaaid en had MVC getroffen. Tijd voor de 3^e helft moeten de meiden gedacht hebben…. En het was nog lang onrustig in en rondom de kantine.

DE RAZENDE REPORTER