Spannende topper in balans.

Spannende topper eindigt onbeslist.

Beste lezers, lezerinnen en supporters van de JO15-1G,

23 Maart ’19 stond al even rood omrand in de agenda van de JO15-1G.  Nou misschien niet bij alle spelers, maar in ieder geval bij Remco, Alex, Frank en Mike, trainers en begeleiding van onze spelers.

Een maand lang konden zij ernaar toe leven, want een maand lang (de laatste was tegen Haslou op 23 februari (!) beste mensen geen ‘echte’ wedstrijd, wat op zich natuurlijk redelijk ‘killing’ is als je net lekker in de flow van winnen zit. Hoe dat kan?  Tja, dan moet ik weer beginnen over het uit de competitie stappen van de DVO’s en EVV’s… , waardoor er nu van dit soort gaten in de competitie vallen. Genoeg over geschreven hierover, door naar afgelopen maand.

Een maand waarin we ook werden opgeschrikt door het vreselijke ongeluk van Bas, het engeltje op zijn schouder is al bedankt, en ook de woorden aan bas zijn geschreven. En wat deed het mij (en iedereen langs de lijn) goed om te zien dat hij er bij was vandaag. Zittend in de dug-out naast zijn teamgenoten. Natuurlijk had ie het liefst meegedaan, en zal even op de lip gebeten hebben. Maar hij kon het opbrengen om zijn teamgenoten aan te moedigen. Hobbelend over het grasveld mee naar de kleedkamer;  ik schreef er al eerder over: dat is ook de kracht van een team.

En hoe verging het team het dan vandaag in de heuse topper thuis tegen Geleen-Zuid. De enige ploeg in de competitie die nog niet verloren had, maar toch niet eerste staat. Ik ben eens in de archieven gedoken van deze competitie en kwam tot de conclusie dat deze ploeg toch echt de meest efficiënte, maar dus blijkbaar niet de meest effectieve ploeg is (anders hadden zij wel bovenaan gestaan. Maar liefst 35% van hun wedstrijden (5) wonnen zij met 1 doelpunt verschil. Dat mag je efficiënt noemen. Echter 4 wedstrijden eindigde onbeslist, wat maar 1 punt oplevert. En dan heb je nog niet verloren, maar sta je toch 2^e met een ploeg als Helden bij jou in de competitie.

Voor deze wedstrijd de ‘licht’ blauwe bril maar eens verruild voor mijn objectieve bril. En het was een wat nerveus begin aan de kant van de thuisploeg. Geleen wist dat het eigenlijk moest winnen vandaag en liet dat ook merken door fanatiek druk te zetten op de Heldense verdediging, die als ik al zei, wat nerveus van start ging met kleine foutjes, die gelukkig niet werden afgestraft. Maar het doel van Geleen was duidelijk:  proberen die snelle goal te maken en dan de bus parkeren, zoals de dat ook in de thuiswedstrijd prima lieten zien. De snelle goal bleef echter uit en meer en meer kwam de wedstrijd in die eerste helft in balans. Met de vele geblesseerden aan onze kant, was het wel buffelen op het middenveld, waar de jonkies Keano en Niels heel hard werkten, maar hier en daar net te kort kwamen, tegen de fysiek sterkere tegenstander.

Toch is het Helden dat op een 1-0 voorsprong komt. Is het verdiend, is het niet verdiend? Feit is dat het een prima diagonaal schot is van De Breuk die onhoudbaar is voor de keepster in de goal van Geleen. De 1-0 is ook de ruststand.

In de tweede helft zijn de bedoelingen van Geleen nog duidelijker. Zij leggen zich allerminst neer bij de huidige tussenstand en laten zien dat het een goed voetballende ploeg is en de dreiging op de goal van Lars werd groter en groter. Helden zou meer ruimte moeten krijgen, maar wist daar aanvankelijk nog niet goed genoeg mee om te gaan. Jort werd te weinig in stelling gebracht en wanneer dat wel lukte had hij ook niet altijd het geluk aan zijn zijde. Gianni (invaller JO15-2) nam de plaats in van de moegestreden Jan.

Plotseling wel een goede uitbraak van Helden. Het is M(es)si, die ook een prima pot speelt vandaag, over links met een uitgemeten voorzet. De Breuk gaat de lucht in, kopt tegendraads, de keeper is al verslagen……. Maar de bal vliegt aan de verkeerde kant van de paal, langs de goal…. Dit was de kans geweest op de 2-0.  Natuurlijk wordt ook Geleen wat vermoeid, maar ze blijven ervoor gaan, het is per slot van rekening slechts 1-0. En de minuten lijken voorbij te kruipen, bij de supporters langs de lijn. Corner voor Helden, rebound voor Gianni, vingertoppen en lat voor de keeper, weer geen 2-0. Vol ongeloof stort de invaller uit de JO15-2 naar de grond… wat had ie graag een bijdrage geleverd aan een overwinning. Maar het mocht niet zo zijn. Nog 5 minuten op de klok. Geleen gaat er nog een keer voor. De zoveelste corner. En nu valt de bal wel een keer goed voor een speler met rood/zwarte sokken aan. Wat een dreun is dat zeg…. Letterlijk en figuurlijk. Het staat weer gelijk. 1-1…  Nog 3 minuten. Nu is het Geleen dat nog een tandje bij zet.  Eerst krijgt Gianni nog een kans maar weer de bal net langs de goal. Nog één minuut………… en weer een corner voor Geleen..  Je ziet het gebeuren…. Nee, nee….  Ja… hij valt toch. Het is de 1-2 die Geleen binnen schiet, wanneer we de bal niet wegkrijgen uit de 16. Voor Lars is er geen eer te behalen. Wat een enorme deceptie. De scheids zal wel zo affluiten.

Maar Helden gaat er voor. Dit laten ze zich toch niet gebeuren. Terwijl Geleen nog maar net weer op eigen helft is wordt de aftrap genomen. Furieus stormt één van de gebroeders Janssen (ik ben even kwijt welke van de 2, maar ik gok op Lars) naar voren op de voor ons zo bekende wijze. Hij komt ver, heel ver, maar wordt onreglementair tegengehouden op de rand van de 16 meter. Het fluitje klinkt…… Einde wedstrijd? Nee een vrije trap! Dus nog één kans. De aanvoerder is gedecideerd: “Breuk, nemen”.. klinkt het over het veld. En dan houdt heel Kerkeböske haar adem in. Het is net als bij de start van de 1500 meter schaatsen..   De Breuk legt de bal neer, de keepster zet haar muur neer.. Ik zie De Breuk denken (en ik ken m, dus weet ook een beetje hoe ie denkt). Hij zal gedacht hebben: Wat een hoop spelers in de muur, zo ziet die keepster toch helemaal niets? Achter de goal (waar de ‘grekers’ op zondag altijd staan) is het erg druk nu.  De Spanning stijgt. 1, 2, 3, Passen naar achter. Er wordt één keer diep adem gehaald. Het fluitje klinkt, de aanloop, het schot….  de ontlading.

Uw Razende.