D’R AAN WIE VERKES WULLEM

"Gin foto maken, dit is miene aoje jas" - Lisa

Anne probeert been naar achteren te zwaaien

Gespierde rug van trainer

Geachte lezers en lezerinnen,

Na wederom een weekje rust te hebben gehad vanwege een te kort aan spelers bij de tegenstander, stond Sportclub Irene op het programma. Naar verluidt had dit team al 50 wedstrijden op rij niet verloren. Waar ze deze wedstrijden gespeeld hebben heeft de reporter geen flauw benul van aangezien ze vorig jaar geen MO19 hadden. Maar we konden ons de borst nat maken aangezien zij eerste werden in de bekerpoule.

Eenmaal aangekomen in Tegelen stond er een mooi ontvangstcomité klaar voor de poort. Scooters en bontkragen in overvloed. De warming-up was redelijk kort maar werd gesierd door het feit dat Lisa met winterjas en al aan de warming-up was begonnen. De thermoshirts van de Bruijn waren nog niet gevonden door Lisa. Het enige wat vandaag in het kleedlokaal was allesbehalve terug te zien in de warming-up. Hard werken was het devies en vol erop knallen vanaf de eerste minuut, hier was alleen niet veel van terug te zien voor het startsein van de scheidsrechter.

Toen de scheidsrechter van dienst voor de eerste keer op zijn fluitje had geblazen kwam hier verandering in. We vochten voor elke meter en als iemand het niet lukte, dan kwam de volgende het oplossen. Met deze strijd en passie in het spel kun je alle wedstrijden winnen. Alleen ging het vandaag mis, waar het vorig jaar zo goed ging: Kansen afmaken. Waar je in de eerste helft de bovenliggende partij bent, ga je wel met een 1-0 achterstand de rust in. In de tweede helft was het spelbeeld hetzelfde. Maar verliezen we weer van de individuele klasse van Irene. Wel maken we het mooiste doelpunt van de middag. Waar bij vrouwenvoetbal het niet gebruikelijk is om je hoofd tegen de bal te zetten, besluit Tess haar hoofd vandaag te gebruiken om de bal richting het doel te lanceren. Een perfecte voorzet van Rinske wordt weergaloos binnengekopt. Na afloop wordt nog even gevoeld aan het hoofd van Tess, maar er is geen deuk te bekennen. Betekend dus dat we vanaf nu allemaal kunnen gaan koppen.

In de kantine krijgen we nog wat gesponsorde oliebollen: prima van smaak en keuze tussen met of zonder rozijnen. Eindscore: 8,2. Hierna gaat iedereen zsm naar AMERICA. De slotconcerten staan te wachten. Ook hier gaan we: D’R AAN WIE VERKES WULLEM. Menig speelster komt thuis als een ‘verke’ en heeft zich ook zo gedragen als we de snapgroep mogen geloven.

Adieje en tot dinsig,

Uw Rustieke Reporter