De geschiedenis herhaalt zich wel heel snel.

Beste Lezers, Lezerinnen, Supporters van de JO15-1, 

Na een rustperiode van 2 weken mochten de heren van de JO15-1 weer aantreden in de groene arena van Helden. 
Nou, bijna allemaal dan, want eentje zat er nog aan de overkant van de oceaan, iets met een 'grote appel'. 

De rest was maar net op tijd terug van all over the world. Of dat ook de juiste ingrediënten waren voor een goede pot.... tja dat was even afwachten. En dan was ook hoofdtrainer Sam B nog afwezig en dus was het vandaag aan de jonkies om de de voetballers aan te sturen. En die ouwe dan? Die ouwe, die mocht vlaggen. Het scorebord staat nog op 3-2 van de laatste wedstrijd van het eerste elftal. "laat maar staan", wordt er nog voor de gein gezegd. "Voor die uitslag tekenen we vandaag"......  

De wedstrijd begon een half uurtje vroeger dan normaal en of het daaraan lag, weet ik niet, maar de heren in het blauw kwamen allen nogal moeizaam uit de startblokken. Het laaggeklasseerde Wittenhorst deed niet onder voor Helden en kwam er af en tot gevaarlijk uit. Maar achterin waren ze dan wel weer wakker genoeg en zeker Raf zat goed op te letten en de ballen tussen de palen waren allemaal voor hem. 

Voor Helden duurde het lang voordat er een eerste kansje was. De eerste helft zat er toen al bijna op. Zeggen en schrijven 2 kansen mogen we noteren. Aliihsan en Dirk produceren een schot maar de eerste gaat voorlangs en de tweede is net niet tussen de palen gemikt. En zo gaan we met een 0-0 ruststand de kleedkamer in en mag Wittenhorst hopen op een goed resultaat en moet Helden zich een beetje schamen. 

In de kleedkamer vindt een goed gesprek plaats tussen de jonkies en onze voetballers. Het is toch wel duidelijk dat we ook zonder Sam de punten in eigen huis moeten en willen houden. Toch weet ik niet of hetgeen er gezegd wordt wel aankomt. Het lijkt erop alsof er een paar toch nog met de gedachten in het vakantiehuisje zitten of zo... 

De tweede helft begint en begint zowaar hoopvol. Helden lijkt de bal nu echt te willen hebben en in het begin worden duels wel gewonnen. Hoe ie er dan ingaat meteen na rust weet ik niet precies, maar het is een typische Tun Peeters goal, zullen we maar zeggen. Hij rommelt en frommelt en geeft nog een tikkie en doet en zet op het eind nog zijn lange teen tegen de bal. Wat de keeper aan het doen is weet ik ook niet. Wel zie ik de bal tergend langzaam .....  het doel inrollen en dus staan we 1-0 voor. 

Maar in plaats van doordrukken lijkt de voorsprong verlammend te werken. Het tempo zakt weer in en de tegenstander neemt het initiatief weer over. Dit leidt in 3 minuten tijd tot 2 tegendoelpunten van dezelfde linksbuiten. Raf kan er alleen maar naar kijken. PFFFFFFF dat valt niet mee. Dit worden nog 17 hele lange minuten. Gelukkig is er de korte drinkpauze in de 2e helft. De peptalk van de jonkies is daar en dit lijken de heren toch weer op te pakken. Nog 15 minuten knallen. En weer is het meteen raak na de hervatting. Daan gaat door over links en knalt de bal droog in de korte hoek. En dus staan we weer gelijk. En nu die 3e erin, dat zijn we toch echt aan ons stand verplicht. 

Maar de 2-2 blijft op het scorebord staan. Helden probeert het nu echt wel en krijgt hoekschop na hoekschop. Er zijn kansen, zo schiet Ties van dichtbij net over. Toch lijkt het op een 2-2 te eindigen. Mijn gedachten gaan terug naar die zondag ervoor. 
Helden 1 speelt thuis tegen Hegelsom en heeft een voorsprong verspeeld en het staat 2-2. In de 4e minuut van de blessuretijd verdient Helden 1 een strafschopt en wint zo in de allerlaatste seconde nog met 3-2. 

Weer terug naar onze wedstrijd. De tijd tikt door. Het kan nu niet meer lang duren. Helden blijft drukken en krijgt een inworp... he de grens vlagt de andere kant op?  Tja, niets aan te doen. Maar die inworp gaat niet goed en Helden neemt weer over. Nu is het Aliihsan die gaat lopen me de bal. Hij is al in het 16m gebied. Tja en of ie beroerd wordt.... sommigen menen van wel, anderen zeker van niet. Feit is dat hij valt en feit is dat de scheidsrechter naar de stip wijst. We zitten (net als afgelopen zondag) zo'n 4 minuten in blessuretijd... 

De killer heet nu niet Mike van Lier, maar dit keer is het Dirk Bouten. Mike schoot in de rechter hoek, Dirk schiet links. Maar er is een overeenkomst: beide ballen gingen erin. En in beide gevallen betekent dat een eindstand van 3-2 voor de thuisploeg. De score had dus inderdaad op het scorebord kunnen blijven staan. 

Helden was achteraf de meest gelukkige, maar verdiende op basis van het speloverwicht van de laatste minuten de overwinning wel. Wittenhorst droop toch wel gefrusteerd af richting kleedkamer en Horst. En tja.... kan je ze het kwalijk nemen. Zo dicht bij een resultaat en dan zo de boot in gaan. 

Heren volgende week moet het toch echt een tandje beter als MMC Weert op bezoek komt 
Dan weer gewoon 13:00 uur en dus zijn we dan wel weer helemaal WAKKER. 

Tot dan. 
De Razende Reporter.