Forever Nr. 17

Forever Nr. 17

Beste Lezers, Lezerinnen, Supporters van Dames 2. 

Bent u wel eens in Mallorca geweest?  Nou ik niet. En dus moest mij uitgelegd worden wat een "malle party" is, en ook wat een "toren" is. 

Malle Party's worden georganiseerd in het "Mega Park" op het eiland Mallorca en daar kan je de zogenaamde 'torens' bestellen. Dat is een grote cilinder (5 liter inhoud) die op tafel staat met 'een lekker goedje erin'. Aan de onderkant bevindt zich een kraantje en zo tap je al dat lekkers in je glas en proosten maar.  Het idee is dat je die 'toren' dus met je team of met je vriendegroep bestelt, opdrinkt en als de 'toren' leeg is, nou dan bestel je er gewoon nog eentje...   En dat is dus een "Malle Party". 

Nou zo'n feestje haddden de (meeste) dames afgelopen nacht dus achter de rug, om (net als vorige week) weer rond 09:00 uur de auto in te stappen voor ons eerste competitieduel bij de senioren in de 5e klasse. Opponent Ondo uit Heusden. Wat weten we van dee dames? Nou niet heel veel. Ze zijn afgelopen seizoen kampioen geworden in de 6e klasse. In de afgelopen bekerwedstrijden behaalden zij wisselende resultaten. 

En dus een wedstrijd om vooral uit te gaan van de eigen kracht. En wat die kracht zou zijn na afgelopen nacht...... dat zou nog moeten blijken. Coach Breuk Sr. had wederom de (voetbaltechnische) hulp ingeschakeld van Sander en Tieme, waarvoor dank. 

Maar voordat ik aan het wedstrijdverslag begin, even een mooi moment en verhaal. Voor de bekerwedstrijd tegen Baarlo van 2 weken terug had Jans gezocht naar het voetbalshirt met nr. 17. Het nr van haar zus Pien. Na alle shirts doorgeploegd te hebben kwam ze erachter dat dit nr. er niet was. Coach Breuk kreeg dit van aanvoerder Tess te horen en samen werd het plan gesmeeed om zo snel als mogelijk alsnog een shirt te regelen. Met hulp van Sporthuis de Bruijn (waarvoor onze grote dank) kreeg Jans vandaag haar eigen shirt met Nr. 17 aangeboden door haar teamgenootjes en coach. Na een korte toespraak van Tess kreeg Jans het shirt van Breuk Sr. overhandigd. Een prachtig kippenvel moment zo vroeg in de ochtend, zomaar in een kleedkamer in Heusden. 


Jans met 'Piens' nr. 17. 

Dan naar de wedstrijd van vandaag. Na de zeperd tegen Neer van vorige week was ik wel benieuwd hoe de dames zouden starten. Een nieuwe taktiek was besproken en zo zouden de dames het ook tot uitvoering gaan brengen. Na de eerste 10 minuten was daar echter niet veel van te merken. De dames waren/zijn het nog duidelijk niet gewend. Niet dat de eigen strategie hen in de problemen bracht (wat tegen Neer wel het geval was), want van de Dames van Ondo viel wat minder te frezen. Noch doelgericht, noch voor wat betreft het fysieke spel. Van beide kanten werd zeer sportief gedrag getoond. Zo kan het dus ook. De scheidrechter hoefde dan ook niet tot nauwelijks in te grijpen. 

De Dames 2 van Helden op het zonovergoten sportpark te Heusden. 

Na 30 'kabbelende' minuten was het voor Tess wel klaar en zij brak dan ook de ban door goed door te gaan in de 16 en de bal binnen te werken. Dit was voor alle andere 9 voetballers (ik tel Babs voor het gemak even niet mee....die komt zo aan de beurt) het moment om ook wakker te worden en in de 13 mintuen die volgden werd de thuisploeg volledig overklast met mooi voetbal en ditto doelpunten. 
De 0-2 (schot van Lot... of was het nou Los?) de 0-3 (weer Tess na sublieme combinatie met Rinske), de 0-4 van Rinske (op de brommer) en de 0-5 van Levi (solo) waren allen van evengrote schoonheid. En zo was de wedstrijd in een tijdsbestek van 13 minuten gespeeld. Op naar een leuke 2e helft. 

Tja en hierover kan ik eigenlijk wel wat korter zijn. We begonnen nog heel gretig en na een goede aanval weet Mila van Breukelen een bal prima naar Levi af te spelen. Die drukt af en de bal gaat er via een verdediger alsnog in. De 0-6 op het scorebord. Inmiddels is Jans Verheijen met nr. 17 voorin te vinden. Ietwat onwennig, maar we gunnen haar dat doelpunt zo. Ze krijgt nog wat schietkansen, maar het mag niet zo zijn. Wel is het Ondo dat nog een eretreffer weet te scoren en ja dan moeten we het toch even over Babs hebben, die de tweede helft toch wat medelijden leek te krijgen met de tegenstander. Zij besloot er op eigen houtje een soort van andere sport van te maken. We moeten er nog wel een naam voor bedenken, maar die laat ik u ongetwijfeld in een volgend verslag wel weten. Laten we het er maar op houden dat het leek alsof ze een contactlens was verloren in het wat lange kunstgras en dus maar op haar knieën ging zoeken naar dat kleinood, om tot overmaat van ramp ook nog even de bal buiten de 16 met haar handen te beroeren. ..  De vrije trap leverde gelukkig niets op. 
Niet heel veel later besloot ze nog maar eens hetzelfde te doen, tot verschrikking op de bank. Ook deze vrije trap ging er niet in , maar belandde op de lat. De rebound werd wel raak gekopt. En zo maakten de dames in het geel/rood (waar de meningen bij ons op de bank over het tenue uiteenlopen) toch nog hun eretreffer. 

En eerlijk is braaf; in de resterende 20 lange minuten gebeurde er niet zo heel veel meer. Het spelniveau zakte toch wel enkele niveautjes en Ondo kon gewoonweg niet beter. Zo bleef de eindstand steken op een 1-6 . Natuurlijk valt er op de uitslag helemaal niets aan te merken. Goed gedaan dames. Maar weet dat een wedstrijd 2x 45 minuten duurt en dus voor volgende week alle hens aan dek wanneer Oranje/Blauw op bezoek komt. Onze eerste officiële thuiswedstrijd op Sportpark Kerkeböske. Zien we jullie ook om 11:30 uur? 
Tot dan. 

Oja, na de wedstrijd werden de dames 2 nog verwacht bij een van de sponsoren van onze '3e helft' polo: "De Wafelzusjes" en werden we getrakteerd op een heerlijke wafel met van alles erop en eraan. De foto's spreken voor zich. 

                                 






De Razende Reporter.